ميدونم الآن كه داريم به آغاز سال نوروز تبديل مي شيم از چي بنويسم : تنها چيزي كه به يادم مياد عيد هايي هست كه گذشتن  عيدهايي كه با خاطرات تلخ و شيرينش بي صبرانه منتظرش بودم. اكنون كه 18 سال از عمرم ميگذره ديگه اون شورو هيجان دوره ي كودكي براي عيد رو ندارم.چه عيد هايي رو گذروندم؟!!!    

دوره ي ابتدايي از شوق گرفتن پيك بهاري منتظر عيد بودم  راهنمايي براي اينكه از درسا خلاص شم . دبيرستان براي اينكه بتونم توي عيد درس بخونم اما امسال.....!!!!!

نميدونم اما ديگه اصلا از آمدن عيد وبهار و عيدي گرفتن خوشم نمياد. هيچ وقت دوست ندارم عيد بياد با اون ديدو بازديدهاي مسخره.... شايد به خاطر اينكه حالا مردم فقط به فكر تجمل هستند. يادش بخير اون قديما كه عيد مي شد ميرفتيم روستا توي يك اتاق سفره پهن مي كردند توي اون سفره از آجيل و شيريني و نقل و نبات  پر بود  مهمانها از پيرو جوان  فقيرو پولدار همه سر اون سفره مي نشستند مي گفتند و مي خنديدن اما حالا چي...؟؟!!! معيار واسه ي خوش بودن شده تجمل.

الآن كه دارم اين خاطره رو مي نويسم خيلي دلم گرفته. گاهي وقتا از اينكه انسانم تاسف ميخورم. نميدونم ما آدمها كي مي خواهيم انسانيت رو ياد بگيريم.؟؟!!

حرف دلم خيلي زياده اما نميتونم همه رو بنويسم فقط توي اين سال جديد يه آرزو دارم  اونم اينه كه خدا به  همه ي ما آدمها كمك كنه كه از دايره ي انسانيت خودمون خارج نشيم و عشق و معرفت و انسانيت رو با پول و تجمل و خيلي چيزاي بي ارزش ديگه به بهاي اندك نفروشيم.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: